“Bijbelvertaalwerk maakt gelovigen minder afhankelijk van de voorganger”

“Een Bijbel in eigen taal zorgt ervoor dat mensen een persoonlijke relatie met God leren opbouwen. Ook maakt het hen minder afhankelijk van de voorganger.” Erik en Evelyn zijn namens Wycliffe Bijbelvertalers actief in Zuidoost-Azië. CIP.nl sprak met hen tijdens hun verlofperiode.

Jullie zijn allebei opgegroeid met het Evangelie. Was een leven op het zendingsveld in jullie verkeringstijd al een serieus gespreksonderwerp?
“In mijn studententijd heb ik altijd veel over de wereld gereisd,” maakt Erik duidelijk. “Mijn afstudeerstage – ik studeerde Engels – wilde ik ook graag in het buitenland doen. Dat had mijn voorkeur omdat ik een stage in Nederland niet uitdagend genoeg en een beetje saai vond. Vervolgens koos ik Wycliffe uit als stageplaats. Er was een plekje vrij in Oeganda, waar men op zoek was naar een tijdelijke kracht. In onze verlovingsperiode ben ik vervolgens voor drie maanden op stage naar Afrika gegaan.” Evelyn kwam anderhalve maand op bezoek. “Op dat moment wisten we het zeker: ‘Dit is wat we fulltime zouden willen doen.’”

Erik: “Wat indruk op mij maakte was het feit dat verschillende Afrikaanse taalgroepen elkaar naar het leven stonden, maar mensen uit die verschillende groepen de handen ineen sloegen om een Bijbelvertaling af te ronden. Dat vind ik heel bijzonder! Terwijl taalgroepen elkaar bestreden in Congo, sliep men in het Wycliffe-gebouw op één kamer

Inmiddels zijn we bijna 15 jaar verder en zijn jullie actief in Zuidoost-Azië. Wat ging daaraan vooraf?
Evelyn: “Na Eriks periode in Oeganda overleed zijn jongste zus vijf dagen voorafgaand aan onze trouwdag. Vervolgens besloten we om haar dochter in huis te nemen. Dit was één van de omstandigheden die duidelijk hebben gemaakt dat het voor ons niet het juiste moment was om naar het buitenland te gaan.”

“Wat indruk op mij maakte was het feit dat verschillende Afrikaanse taalgroepen elkaar naar het leven stonden, maar mensen uit die verschillende groepen de handen ineen sloegen om een Bijbelvertaling af te ronden.”

Erik ging als vertaler aan de slag bij Stichting De Hoop in Dordrecht en groeide uiteindelijk door naar afdelingshoofd Communicatie. Toen Erik vanwege bezuinigingen bij De Hoop moest vertrekken was dat voor hem en Evelyn een teken om nu echt het zendingsavontuur aan te gaan. “We klopten op het juiste moment aan bij Wycliffe,” voegt Evelyn toe. Sinds 2016 werken en wonen zij en hun vier dochters Mari Jane, Noa, Lotte en Vera in een gesloten land in Zuidoost-Azië.

“In mijn huidige functie binnen Wycliffe heb ik profijt van de vaardigheden die ik destijds heb aangeleerd,” voegt Erik toe. “Hoewel ik een opleiding voor vertaler heb gedaan, ligt mijn werkinteresse meer op managementgebied. Het bijzondere is dat Wycliffe op een gegeven moment behoefte kreeg aan mensen met leidinggevende ervaring,om vertaalprojecten te coördineren.”

Wat is kenmerkend voor het gebied waar jullie werkzaam zijn?
“In de cultuur waar wij ons werk doen vindt veel voorouder- en geestenverering plaats. Het is een moeilijk toegankelijk en bergachtig gebied met veel verschillende taalgroepen. We werken met 29 minderheden die een christelijke, boeddhistische of animistische achtergrond hebben. In ons werkgebied zijn gedeelten waar het er rustig aan toe gaat, maar ook gebieden waar veel drugshandel en oorlogsgeweld plaatsvindt.”

Na de zomer wordt er in jullie werkgebied een nieuwe Bijbelvertaling afgerond. Wat is jouw rol hierin, Erik?
“Ik moet ervoor zorgen dat vertalers naar ons hoofdkantoor komen zodat zij hun werk kunnen doen. Ook houd ik mij bezig met personeelszaken: vertalers werven en begeleiden. Verder neem ik ook de financiële begeleiding van onze projecten voor mijn rekening.”

“Een voormalig boeddhistische monnik aanwezig heeft in zijn eigen taal de Psalmen vertaald, waardoor er nu Bijbelteksten door zijn dorp klinken.”

Evelyn is als school nurse werkzaam op de internationale school van de kinderen. “Ons gezin heeft de belangrijkste prioriteit. Door het bijwonen van conferenties blijf ik bij de Wycliffe-projecten betrokken. Het feit dat mensen ontdekken wat de Bijbelse boodschap voor hen persoonlijk betekent, maakt dat ik er graag betrokken bij wil zijn.”

Hoe zien jullie God aan het werk?
“Het is altijd mooi als we horen dat dankzij nieuwe vertalingen het Woord van God beter begrijpen,” antwoordt Erik. “Daardoor komen mensenlevens en kerken tot bloei. Ook horen we regelmatig dat mensen zich tot de Heere Jezus bekeren. Bij één van mijn laatste workshops was een voormalig boeddhistische monnik aanwezig. Hij heeft in zijn eigen taal de Psalmen vertaald, waardoor er nu Bijbelteksten door zijn dorp klinken in plaats van boeddhistische liederen. Dat zijn hele gave dingen!”

Erik merkt op dat wanneer andersgelovigen zich tot Christus bekeren, dat hele nare consequenties kan hebben. “De meesten worden uit hun familie verstoten of zelfs met de dood bedreigd. Ik herinner mij één van de vertalers die omwille van zijn geloof in een diepe put is gegooid, in de hoop dat hij zijn geloof zou verloochenen en zijn werk naast zich neer zou liggen. Maar toen deze man uit de put werd bevrijd, ging hij gewoon door met zijn Bijbelvertaalwerk.”

Ook op het gebied van Bijbellezen ziet Evelyn bijzondere dingen gebeuren. “Sommige geloofsgemeenschappen waren helemaal van de voorganger afhankelijk, die soms iets verkondigde wat niet strookte met de Bijbelse leer. Inmiddels horen we dat steeds meer gelovigen zelf de Bijbel leren lezen en op de dominee afstappen: ‘Hier staat iets heel anders dan wat u altijd heeft verkondigd.’ En zo ontstaan er opbouwende gesprekken. Het mooie is dat mensen een persoonlijke relatie met God leren opbouwen.”

“Bijna iedereen in onze omgeving heeft een geestenhuisje in de tuin staan. Een soort minitempeltje.”

Welke geloofsles hebben jullie in de afgelopen jaren geleerd tijdens jullie tijd in Azië?
Evelyn wijst op een toenemend vertrouwen in God. “Gods timing is altijd perfect. Als er iets moet gebeuren voor één van de projecten brengt God vaak de juiste persoon op ons pad. En ook de periode tussen Afrika en Azië is niet voor niets geweest. Als we tien jaar eerder naar het zendingsveld waren gegaan, waren we er absoluut nog niet klaar voor geweest.”

Erik: “In ons zendingsgebied wordt de geestelijke wereld heel concreet. Ook dat leert ons om ons vertrouwen op God te stellen. Bijna iedereen in onze omgeving heeft een geestenhuisje in de tuin staan. Een soort minitempeltje. Mensen doen van alles om te voorkomen dat boze geesten hun huis binnenkomen. Daarom dragen veel Aziaten ook amuletten en sommigen hebben daarvoor speciale tatoeages laten plaatsen.”

Erik en Evelyn hadden op dit moment eigenlijk alweer in Azië moeten zijn, maar hebben een paar maanden vertraging opgelopen, mede omdat ze meer financiële steun nodig hebben. “Gelukkig is God niet afhankelijk van onze inzet. Gods plan gaat door.”

Dit artikel verscheen onlangs op cip.nl. Meewerken aan het Bijbelvertaalwerk? Dat kan! Bid mee voor Erik en Evelyn via de Wycliffe Gebedskalender of steun het werk financieel.